Lidhja Demokratike e Kosovës ka pësuar një tjetër goditje të rëndë në Podujevë, aty ku dikur mburrej me besnikërinë e elektoratit dhe trashëgiminë politike. Zgjedhjet e fundit lokale, të mbajtura dje, e vulosën një rënie që s’mund të quhet më aksidentale – është rrëshqitje e plotë nga duart e një partie që dikur sundonte Llapin. Kandidati i Lëvizjes Vetëvendosje, Shpejtim Bulliqi, fitoi bindshëm me mbi 53 për qind të votave, ndërsa kandidati i LDK-së, Ekrem Hyseni, mbeti pas me vetëm rreth 39 për qind. Një diferencë që në matematikën elektorale përkthehet në humbje të thellë, por në gjuhën politike përfaqëson diçka më shumë – shuarjen e ndikimit të LDK-së në vendlindjen e shumë figurave të saj historike.
Vetëm pak vite më parë, në zgjedhjet lokale të vitit 2021, gara mes Hysenit dhe Bulliqit ishte thuajse e barabartë: LDK kishte vetëm 18 vota më shumë në raundin e parë. Aso kohe dukej se Podujeva po e ruante identitetin e saj tradicional politik, por fushata e djeshme dëshmoi të kundërtën. Në vend që të forcohej, LDK është tretur ngadalë, duke humbur terren çdo herë që është ballafaquar me votën qytetare. Humbja e këtij qyteti, që për dekada u konsiderua zemra e LDK-së, është një sinjal alarmi për gjithë strukturën e partisë – sepse kur bie bastioni, bie edhe morali.
Rënia e LDK-së në Podujevë nuk është rast i izoluar. Ajo është pjesë e një trendi të vazhdueshëm që nisi vite më parë dhe që nuk po ndalet. Në zgjedhjet parlamentare të 9 shkurtit 2025, LDK arriti vetëm 18.27 për qind të votave në nivel vendi, duke mbetur pas Vetëvendosjes dhe PDK-së. Kjo rënie kombëtare reflektohet drejtpërdrejt edhe në rezultatet lokale: mungesë energjie, mungesë fryme dhe mungesë lidhjeje me bazën që dikur e mbronte verbërisht. Fushatat e partisë duken të ngurta, komunikimi me qytetarët është dobësuar, dhe ndërkohë, Vetëvendosje ka arritur të krijojë një lidhje emocionale dhe mobilizuese me votuesin e zakonshëm të Llapit.
Në thelb, kjo nuk është vetëm humbje votash, por humbje identiteti. LDK nuk po arrin të flasë më me të rinjtë, as të risjellë idealet që dikur e bënë sinonim të lirisë dhe shtetformimit. Në Podujevë, ku dikur përmendej “LDK-ja është traditë”, sot dëgjohet “LDK-ja s’ka më frymë”. Shifrat e fundit nuk janë thjesht statistika, janë dëshmi se një epokë po mbyllet.
Nëse partia e Lumir Abdixhikut nuk arrin të reformohet thellë dhe të rikthejë besimin tek qytetari, Podujeva do të mbetet për shumë kohë një kujtim i largët i dominimit të saj. Dje u vulos fundi i një bastioni që LDK nuk e mbrojti dot. Dhe kur bie Podujeva, bie simbolikisht edhe një pjesë e vetë LDK-së./fs/podujevanews